Ανδρόγεως

Μυθολογικό πρόσωπο. Γιος του Μίνωα και της Πασιφάης ή της Κρήτης, κόρης του Αστερία. Πήρε μέρος και νίκησε στους Παναθηναϊκούς αγώνες, και για τον λόγο αυτό τον σκότωσε από ζήλια o Αιγέας. Σχετικά με τον θάνατό του υπάρχουν διαφορετικές παραδόσεις. Σε μία από αυτές αναφέρεται ότι τον σκότωσε κοντά στην Οινόη, επειδή μετά τη νίκη του ανέπτυξε στενές σχέσεις με τους γιους του Πάλλαντα, ενώ από άλλη αναφέρεται ότι τον έστειλε εναντίον του Μαραθώνιου ταύρου, προκαλώντας έτσι τον θάνατό του. Σε άλλη εκδοχή αναφέρεται ότι τον σκότωσαν οι αντίπαλοί του στους αγώνες από ζήλια. Μετά τον θάνατό του ο Μίνωας έπλευσε με τον στόλο του εναντίον της Αθήνας και την πολιόρκησε. Τότε οι Αθηναίοι, εκτελώντας παλιό χρησμό, θυσίασαν τις κόρες του Υάκινθου πάνω στον τάφο του Γερηστού, επειδή όμως, παρά τη θυσία, τα πράγματα δεν ήταν ευνοϊκά, αναγκάστηκαν να δεχτούν τους όρους του Μίνωα για να λυθεί η πολιορκία. Έτσι, υποχρεώθηκαν να στέλνουν κάθε χρόνο εφτά νέους και εφτά νέες για να τους κατασπαράζει ο Μινώταυρος. Ο Α. αναφέρεται και με το όνομα Ευρυγύης. Σύμφωνα με τον Ησύχιο, στον Κεραμεικό τελούσαν προς τιμήν του τον αγώνα επ’ Ευρυγύη κατά τη διάρκεια των Ανδρογεωνίων. Επίσης, υπήρχε στο Φάληρο βωμός του Α., που λεγόταν βωμός του ήρωος. Ο ήρωας αυτός ονομαζόταν και κατά πρύμναν ήρως. Αναφέρεται τέλος ότι o Α. είχε γιους στους οποίους ο Ηρακλής χάρισε τη Θάσο και ότι o Δαίδαλος διακόσμησε τον ναό του Απόλλωνα στην Κύμη και με την παράσταση του θανάτου του Α. Χρυσό μινωικό δαχτυλίδι σε μεγέθυνση, που εικονίζει θρησκευτική τελετή της εποχής. Η τελετή αυτή, κατά μία εκδοχή, αναπαριστά υποδοχή θεάς που κατεβαίνει από τον ουρανό και, κατά μία άλλη, απεικονίζει ιερουργία σχετική με τον μυθικό Ανδρόγεω.